- kuruntucu
- 1) мни́тельный челове́к2) мечта́тель, фантазёр
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
kuruntucu — sf. Sürekli kuruntuya kapılan (kimse), işkilli, müvesvis … Çağatay Osmanlı Sözlük
işkilli — sf. İşkil içinde bulunan, kuşkulu, kuruntucu, vesveseli, müvesvis Biraz işkilli olmayan bir adamı, düştüğü yanlışlıktan kurtarmak kolay değildir. M. Ş. Esendal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller işkilli büzük dingilder işkilli olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük